به گزارش ایسنا، "گرانت لوئیس" از فیزیکدانان دانشگاه سیدنی تأکید می‌کند: انتظار داشتیم که چرخش کهکشان‌های کوتوله در اطراف کهکشان آندرومدا حالتی تصادفی مانند حرکت زنبورها بدور کندو داشته باشد؛ اما نیمی از این کهشکان‌ها در حال چرخش دسته جمعی در یک حلقه هستند که قطر مسیر چرخش بیش از یک میلیون سال نوری و ضخامت آن 30 هزار سال نوری است.
اخترشناسان خاطرنشان می‌کنند، تصور می‌شد که مسیر حرکت این کهکشان‌های کوچک که بسیار کم نورتر از میزبان درخشان خود هستند، کاملا مستقل از کهکشان‌های کوتوله دیگر باشد.
مدل‌های رایانه‌ای مورد استفاده برای پیش بینی نحوه چرخش کهکشان‌های کوتوله به دور کهکشان‌های بزرگ‌تر نیز نشان می‌داد که این کوتوله‌ها باید به طور تصادفی در فضا در حال چرخش باشند.
اما یافتن تمامی کهکشان‌ها در حال چرخش در مسیر "حلقه" اطراف کهکشان آندرومدا باعث شگفتی محققان شده است و در حقیقت شانس روی دادن تصادفی چنین حالتی تقریبا غیر ممکن است.
مشاهده کهکشان‌های کوچک که در یک رقص عجیب به دور یک کهکشان بزرگ‌تر قفل شده‌اند، نظریه‌های مطرح در خصوص شکل گیری و تکامل کهکشان‌ها را با چالش مواجه می‌سازد.
